Cahit Zarifoğlu’na ithafen.

 

Akşamlarında mavi, gündüzlerinde siyah

Gölgeli kaldırımlarından şehirlerin, kasabaların, köylerin

Beyaza gidilir, sultan beyazına.

O haşmetli beyaza…

O gizli minberin, mihrabın beyazına gidilir.

Gülmek gibi güzel yaşamakla beyaza…

Gidilir bu beyaza bir çocuk neş’esi gibi,

Badanadan kalma kireç beyazı gibi bu beyaza.

Bir duvar kâğıdındaki sıradan, bir beyaz

Değildir bu beyaz.

Bir beyaz ki; hayatın

Bütün karmaşası onda…

Bütün tezatları içinde barındıran

O uzun mu uzun duvarlarda

Sultan beyazı…

Ne bir mutluluktur ne de bir hüzün.

O upuzun duvarlarda, gölgesiz uzanan

Yükselen sütunların eşiğinden…

Ve yine beyaz, bembeyaz sarıkların kenarından

Sultanlar sultanının

Mübarek sarığının

Sultan beyazı.

​

Yusuf Alper BALCI